 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
خورشید
پای افق
تا چشم خود به روی سحرگاه، باز کرد
مرغی که روی شاخه ی یک بید خفته بود،
بیدار شد.
پر باز کرد.
پرواز کرد.
اکنون
در جنگل بزرگ
با اولین نسیم سحر، هر پرنده باز
پر باز می کند
پرواز می کند.
( کامبیز صدیقی )
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خورشید
پای افق
تا چشم خود به روی سحرگاه، باز کرد
مرغی که روی شاخه ی یک بید خفته بود،
بیدار شد.
پر باز کرد.
پرواز کرد.
اکنون
در جنگل بزرگ
با اولین نسیم سحر، هر پرنده باز
پر باز می کند
پرواز می کند.
( کامبیز صدیقی )